انرژی‌های تجدید پذیر و تجدید ناپذیر
انرژی تجدید پذیر
نگرانی درباره تغییرات زیست محیطی در کنار افزایش قیمت روزافزون نفت و اوج تولید نفت و حمایت دولت‌ها، باعث رشد روزافزون وضع قوانینی می‌شود که بهره‌برداری و تجارتی کردن این منابع سرشار تجدید پذیر را تشویق می‌کنند. خاصیت اصلی این انرژی ها این است که معمولاً در نقاط مختلف جهان فراهم بوده و در دسترس همگان می‌باشد.
انرژی خورشیدی
یکی از منبع‌های انرژی پایان ناپذیر خورشید است. انرژی‌هایی که زمین از خورشید دریافت می‌کند بسیار زیاد است در هر ثانیه، هر متر مربع زمین حدود 1/44 * 107J انرژی از خورشید دریافت می‌کند. بخشی از انرژی خورشید صرف گرم کردن زمین و جسم‌های روی آن می‌شود. بخش دیگری برای فتوسنتز در گیاهان استفاده می‌شود. یکی از راه‌های بهره‌گیری از این انرژی، آب گرم کن‌های با دمای کم است که می‌توان از آن‌ها در منزل استفاده کرد.
انرژی باد
از انرژی باد می‌توان برای تولید الکتریسیته، آسیاب کردن آرد در آسیاهای بادی، بیرون آوردن از چاه و ... استفاده کرد. در هر نیروگاه بادی که برای تولید الکتریسیته ایجاد شده است، حدود 40 تا 100 توربین بادی وجود دارد. از جمله مشکل‌های این توربین‌ها می‌توان ایجاد سرو صدای زیاد و خراب کردن منظره‌ها نام برد.
انرژی هیدرو الکتریک یا برق آبی
با ایجاد سد آب در منطقه‌های پر آب در مسیر رودخانه ها و منطقه‌هایی که میزان بارندگی زیاد است و نصب توربین می‌توان از انرژی پتانسیل گرانشی آب پشت سد برای تولید برق استفاده کرد.
انرژی زمین گرمایی
هر چه از سطح زمین به پوسته های داخلی آن می رویم دما افزایش می یابد. در ناحیه های مرکزی زمین، دما آن قدر زیاد است که ماده به صورت مذاب وجود دارد. انرژی گرمایی که در پوسته‌ی جامد کره ی زمین ذخیره شده است را انرژی زمین گرمایی می نامند. منشأ این انرژی، گدازه ها و واکنش های هسته ای در ناحیه های عمیق زمین است. وقتی از سطح زمین به طرف مرکز آن حرکت کنیم، دما به طور متوسط به ازای هر 100 متر در حدود 3 درجه افزایش می یابد.
انرژی های تجدیدناپذیر
انرژی های تجدیدناپذیر انرژی هایی هستند که به آسانی مانند انرژی های تجدید پذیر در دسترس نمی باشند. این نوع انرژی ها برای تولید به زمان بسیار طولانی و حتی میلیون ها سال نیازمند می باشند. البته در حقیقت این انسان ها می باشند که نیاز مهم و اولیه به آن ها را دارند. برای نمونه نفت (تیل) در طی میلیون‌ها سال از گیاهان و حیوانات درست شده و برای تجدید آن به این شکل باید میلیون‌ها سال بگذرد. میزان استفاده‌ی فراوان و نیاز شدید بشر به این نوع انرژی‌ها باعث شده که به سرعت به سمت پایان حرکت کنند. از نمونه‌های انرژی‌های تجدید ناپذیر می‌توان به نفت، گاز، زغال سنگ و اورانیوم اشاره کرد.
نفت
دانشمندان زمین‌شناس پس از آزمایشات فراوان بر روی خاک و سنگ مناطق مختلف به محل نفت خام در اعماق زمین پی بردند. به این محل‌ها «مخازن نفتی» گفته می‌شود. برای خارج کردن نفت خام از زیر زمین پس از حفر چاه، دکل‌های فلزی بزرگی برای نصب لوله‌ها و ابزار در اعماق زمین برپا می‌شود. پس از نصب لوله‌ها ماده‌ای بد بو به رنگ زرد مایل به سیاه به نام «نفت خام» از اعماق زمین به صورت یک جریان مداوم به سطح زمین راه می‌یابد.
گاز
مواد آلی به موادی گفته می‌شود که زمانی حیات داشتند. به بقایای گیاهان و جانورانی که سال‌ها بر هم انباشته شده‌اند و به لایه‌ی ضخیم و محکمی تبدیل گشته‌اند، مواد آلی می‌گویند. با گذشت زمان، گل و لای به سنگ تبدیل شده و مواد آلی را در زیر پوسته‌ی محکمی حبس کردند. پس از آن فشار و گرمای شدید بخش‌های مختلف زمین، مواد آلی را به ذغال سنگ، نفت خام و گاز طبیعی (حباب‌های ریز گاز بی‌بو) تبدیل کرد. ماده‌ی اصلی تشکیل دهنده‌ی گاز طبیعی، متان است.
سوخت‌های هسته‌ای
بر اثر واکنش نوترون با هسته‌ی برخی از اتم های سنگین مانند اورانیوم و توریم این هسته به دو یا چند هسته‌ی سبک تر شکافته می‌شود که بر اثر آن گرمای بسیار زیادی تولید می‌شود. به عنوان مثال انرژی حاصل از شکافت کامل 1 کیلوگرم اورانیوم معادل با انرژی حاصل از سوختن حدود 3 میلیون کیلوگرم زغال سنگ است.
در یک راکتور هسته‌ای، ماده‌ی شکافت پذیر در کوره‌ای بر اثر واکنش با نوترون شکافته می‌شود. با گرمای حاصل می‌توان آب را تبدیل کرد و توسط بخار برق تولید کرد. از جمله مشکل‌هایی که استفاده از این سوخت ایجاد می‌کنند می‌توان به محدود بودن این سوخت‌ها، شکل آماده سازی این عنصرها برای فرآیند شکافت، پرتوزا بودن آن‌ها و پس مانده‌ی آن‌ها اشاره کرد.
